از سال ۱۳۹۱ خورشیدی به این طرف مخاطب جدی ِغزلهای روح‌الله بهرامیان بوده‌ام. هفتۀ قبل حینِ این‌که مجموعه غزل‌های «پیامبر مجنون» را مرور کردم، به این درک رسیدم که دربارۀ این اثر خارج از چهارچوب‌های ادبیِ معمول و مروج نقدنوشته‌های افغانستانی باید پرداخت؛ چون دیده میشود بهرامیان توانسته است از بسا آموزه‌های ابتـدایی ادبی و … ادامه خواندن تقلای جاودانه‌گی در «پیامبر مجنون»